PCOS, czyli Zespół Policystycznych Jajników jest jednym z najczęstszych zaburzeń endokrynologicznych u kobiet w wieku rozrodczym. Szacuje się, że dotyczy 5-10% kobiet w wieku rozrodczym. Charakteryzuje się dwoma lub więcej z następujących cech:
- nieregularne miesiączki (lub brak owulacji)
- hiperandrogenizm
- policystyczne jajniki w badaniu USG
PCOS diagnozuje lekarz na podstawie pełnego wywiadu oraz badania fizykalnego wraz z wykluczeniem innych schorzeń mających podobne cechy kliniczne, takich jak choroby tarczycy, hiperprolaktynemi i nieklasycznego wrodzonego przerostu tarczycy.
Z PCOS powiązane jest więcej chorób, w tym niepłodność, zespół metaboliczny, otyłość, insulinooporność, cukrzyca typu II oraz zwiększane ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, depresji czy raka endometrium.
Zespół policystycznych jajników – przyczyny
PCOS może wynikać z wielu przyczyn. Istnieją dowody mówiące o patologii genowej w PCOS dotyczącej genów kodujących czynniki zaangażowane w syntezę, transport i regulacje androgenów, metabolizm insuliny i folikulogeneze, jednak nie są one jeszcze dobrze zdefiniowane. Warto zaznaczyć, że głównymi czynnikami przyczyniającymi się do rozwoju PCOS są czynniki środowiskowe, w tym współistniejąca otyłość i insulinooporność.
Fizjologiczna przyczyna PCOS wynika z funkcjonalnego hiperandrogenizmu jajników (FOH). Szacuje się, że większość kobiet dotkniętych tym schorzeniem charakteryzuje się nadmiernym wydzielaniem androgenów. Pozostałe przypadki o łagodnym przebiegu wykazują brak nadreaktywności hormonalnej androgenów. Hiperandrogenizm jest wynikiem nadmiaru insuliny, która uwrażliwia jajniki na hormon lutenizujący (LH). Komórki osłonki jajników w PCOS wykazują nadmierną produkcje składników potrzebnych do syntezy androgenów. Nadmiar androgenów inicjuje wzrost puli pęcherzyków, który można dostrzec podczas badania USG w PCOS.
Otyłość i insulinooporność są silnie powiązana z PCOS, szacuje się, że około 2/3 osób z PCOS ma nieprawidłowy stopień insulinooporności. Otyłość wpływa na obniżenie wrażliwości tkanek na insulinę, co pogłębia hiperandrogenizm, który z kolei indukuje do gromadzenia tkanki tłuszczowej w jamie brzusznej. Istniejące interakcje pomiędzy otyłością, insulinoopornością oraz androgenem mają duży wpływ na metabolizm hormonalny prowadzący do zaburzeń owulacji, upośledzenia potencjalnego rozwoju komórki jajowej i słabej gotowości do przyjęcia zarodka przez endometrium.
Zespół policystycznych jajników – objawy
Do najczęstszych objawów u kobiet z PCOS można zaliczyć:
- Zaburzone cykle miesiączkowe z/lub brakiem owulacji
- Hirsutyzm – nadmierne owłosienie, charakterystyczne dla mężczyzn
- Trądzik
- Niepłodność
- Opóźniona menopauza
- Insulinooporność
- Nadwaga lub otyłość
- Zespół metaboliczny
Warto dodać, że PCOS może zwiększać ryzyko otyłości i inslulinooporności, które z kolei mogą nasilać objawy Zespołu Policystycznych Jajników, więc trudno gdybać, co było pierwsze.
Najważniejsze modyfikacje w żywieniu
Dieta przy PCOS opiera się na podstawowych założeniach Zdrowego Talerza z uwzględnieniem indywidulanych preferencji. Biorąc pod uwagę związek otyłości i insulinooporności z PCOS, sugeruje się, że dieta jest leczeniem pierwszego rzutu. Badania pokazują, że zastosowanie odpowiednio zbilansowanej diety, takiej jak dieta DASH, dieta śródziemnomorska i diety niskowęglowodanowej z deficytem kalorycznym, jest skuteczną zmianą w stylu życia wiążącą się z poprawą wyników płodności (zwiększenie częstości zachodzenia w ciąże, owulacji i regularnego miesiączkowania oraz zmniejszenie wskaźnika poronień), regulacją poziomu insuliny we krwi i poziomu hiperandrogenizmu.
Z racji braku oficjalnych zaleceń dotyczących żywienia w PCOS sugeruje się dietę przeciwzapalną. Uwagę należy skierować na uregulowanie poziomu insuliny oraz zwiększenia sytości diety redukcyjnej, dlatego też warto zwiększyć ilość białka i błonnika w diecie z uwzględnieniem chudych mięs, ryb, jaj, produktów sojowych, nasion roślin strączkowych, warzyw, owoców i produktów pełnoziarnistych. Warto redukować tłuszcze nasycone za rzecz wielo- i jednonienasyconych tłuszczów roślinnych, których dobrym źródłem są tłuste ryby, awokado, orzechy, oliwa z oliwek, nasiona i pestki.
Zapotrzebowanie na witaminy i składniki mineralne nie różni się od standardowych zaleceń dla osoby zdrowej. Jeśli dieta obfituje w różnorodne warzywa, owoce i pełnoziarniste zboża, dieta będzie w zupełności wystarczająca, by zaspokoić zapotrzebowanie. Wyjątkiem jest witamina D, której suplementacja jest wskazana w okresie jesienno-zimowym lub całorocznie w przypadku stwierdzonych niedoborów.
Ponadto, dieta powinna opierać się na niskoprzetworzonych i różnorodnych produktach obfitująca w antyoksydanty oraz polifenole (głównie owoce i warzywa, zielona herbata, kakao, orzechy) niosące potencjał przeciwzapalny, czyli redukująca stany zapalne. Zioła takie jak majeranek, tymianek, szałwia czy mięta oraz przyprawy – cynamon, kurkuma i imbir są również silnymi antyoksydantami, dlatego warto korzystać z nich w swojej codziennej diecie.
Suplementacja przy PCOS
Do podstawowej suplementacji warto włączyć wspomnianą już wcześniej witaminę D3 i kwasy tłuszczowe omega -3, jeśli nie jadasz ryb lub zdarza Ci się to rzadko.
Warto wprowadzić do suplementacji inozytol, zwany inaczej witaminą B8. Inozytol jest cukrolem naturalnie produkowanym przez ludzki organizm w ilości około 4 g w ciągu doby. Główną rolę w tym procesie odgrywają nerki. Dodatkowo przeciętnie wraz z dietą dostarczany jest w ilości około 1 g na dzień. Dobrym źródłem inozytolu są zboża, rośliny strączkowe, nasiona i orzechy, świeże owoce i warzywa. Inozytol występuje w postaci dziewięciu izomerów, przy czym jako suplement stosowane są jego dwie formy: mio-inozytol (MI) oraz D-chiro-inozytol (DCI). Oba te izomery uważane są za dobrze tolerowane przez człowieka. Według badań, zarówno mio-inozytol, jak i D-chiro-inozytol mogą być naturalną alternatywą wspomagającą zapobiegania rozwojowi oraz leczenia zaburzeń metabolizmu, PCOS, cukrzycy, a nawet może poprawiać parametry nasienia u mężczyzn z problemem niepłodności. Warto, aby wspomniany wyżej suplement zawierał mio-inozytol i d-chiro-inozytol w odpowiednim stosunku, tzn (40:1).
Suplementacja inozytolem, rekomendowana jest przez Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników, a korzyści płynące z suplementacji połączonej z odpowiednia dietą to:
- poprawa wrażliwość tkanek Twojego organizmy na insulinę,
- zwiększenie częstości owulacji a nawet przywrócenie regularnych miesiączek,
- poprawę profilu metabolicznego,
- zmniejszenie stężenia LH i prolaktyny oraz stosunku LH/FSH,
- zmniejszenie stężenia dehydroepiandrosteronu oraz wolnego testosteronu związanego ze zwiększonym stężeniem SHBG,
- spadek objętości powiększonych jajników,
- poprawa jakości oocytów,
- zwiększony odsetek ciąż.
Co więcej, sugeruje się, że włączenie do dziennej suplementacji kurkuminy działa korzystnie. Kurkumina poprzez swoje przeciwzapalne działanie może przynieść korzyści w postaci redukcji poziomu glukozy i insuliny na czczo i stosunku HOMA-IR. Podobnie, jeśli chodzi o N-acetylocysteinę. Aby w pełni zrozumieć jak ważna jest N-acetylocysteina, należy wyjaśnić, czym jest glutation. Glutation to tripeptyd o silnym potencjale antyoksydacyjnym. Znajduje się naturalnie w ludzkim organizmie, jednak na obniżenie jego poziomu wpływa wiele czynników. Najpowszechniejsze z nich:
- stres
- nieprawidłowa dieta
- czynniki środowiskowe
- infekcje
- zaburzenia metaboliczne
Niski poziom glutationu sprawia, że komórki ulegają utlenianiu i niszczeniu. Organizm staje się podatny na zakażenia bakteryjne i wirusowe, wzrasta ryzyko rozwoju chorób nowotworowych, a wątroba ulega procesom destrukcyjnym pod wpływem gromadzących się w niej toksyn.
Do syntezy glutationu niezbędne są aminokwasy, w tym także NAC, dlatego warto włączyć go do suplementacji przy PCOS. Warto dodać, że dieta powinna stanowić podstawowe źródło antyoksydantów.
Odpowiednio dobrana dieta i suplementacja odgrywają kluczową rolę w regulacji panelu hormonalnego i wspieraniu leczenia kobiet z PCOS. Warto pamiętać, że każdy przypadek różni się od siebie, dlatego dietoterapia oraz suplementacja zawsze powinna być dobierana pod okiem dietetyka klinicznego i lekarza.
Bibliografia:
- Rasquin Leon LI, Anastasopoulou C, Mayrin JV. Polycystic Ovarian Disease. [Updated 2022 May 9]. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2022 Jan-.
- Shang Y, Zhou H, He R, Lu W. Dietary Modification for Reproductive Health in Women With Polycystic Ovary Syndrome: A Systematic Review and Meta-Analysis. Front Endocrinol (Lausanne). 2021 Nov 1;12:735954. doi: 10.3389/fendo.2021.735954. PMID: 34790167; PMCID: PMC8591222.
- Stanowisko Zespołu Ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego dotyczące stosowania preparatów zawierających myo-inozytol przez pacjentki z zespołem policystycznych jajników (PCOS).
- Dinicola, S. et al. Inositols: From Established Knowledge to Novel Approaches. Int. J. Mol. Sci. 22, (2021).
- Cianci, A. & Vitale, S. G. D-Chiro-inositol and PCOS: between myth and reality. The never-ending story. Int. J. Food Sci. Nutr. 1–6 (2022). doi:10.1080/09637486.2022.2029830
- Moslehi N, Zeraattalab-Motlagh S, Rahimi Sakak F, Shab-Bidar S, Tehrani FR, Mirmiran P. Effects of nutrition on metabolic and endocrine outcomes in women with polycystic ovary syndrome: an umbrella review of meta-analyses of randomized controlled trials. Nutr Rev. 2022 Sep 13:nuac075. doi: 10.1093/nutrit/nuac075. Epub ahead of print. PMID: 36099162.
- Alfonsa Pizzo, Antonio Simone Laganà & Luisa Barbaro (2014) Comparison between effects of myo-inositol and d-chiro-inositol on ovarian function and metabolic factors in women with PCOS, Gynecological Endocrinology, 30:3,205-208
- Benelli E, Del Ghianda S, Di Cosmo C, Tonacchera M. A Combined Therapy with Myo-Inositol and D-Chiro-Inositol Improves Endocrine Parameters and Insulin Resistance in PCOS Young Overweight Women. Int J Endocrinol. 2016;2016:3204083. doi: 10.1155/2016/3204083. Epub 2016 Jul 14. PMID: 27493664; PMCID: PMC4963579.
- Nordio M, Proietti E. The combined therapy with myo-inositol and D-chiro-inositol reduces the risk of metabolic disease in PCOS overweight patients compared to myo-inositol supplementation alone. Eur Rev Med Pharmacol Sci. 2012 May;16(5):575-81. PMID: 22774396.